عارضه ترک خوردگی میوه در ارقام هسته داران (به ویژه گیلاس، آلبالو و آلو) که در نتیجه بارش باران و یا عملیات آبیاری سنگین قبل از برداشت ایجاد می شود به عنوان یکی از مهم ترین مشکلاتی است که اکثر باغداران و بهره برداران هسته دار با آن مواجه هستند و بازارپسندی و فروش محصول به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد.
اصولا بعد از یک بارندگی و نیز عملیات آبیاری در اواخر دوره رشد میوه، مقدار قابل توجهی آب بوسیله میوه جذب می شود به طوری که در ادامه، نیرویی به سمت بیرون و پوست وارد می شود و زمینه ترکیدگی را از نازک ترین بخش میوه فراهم می کند.
بنابراین توصیه می شود با اعمال مدیریت صحیح آبیاری در طول دوره رشد و به ویژه مراحل پایانی رشد میوه و نیز کاهش میزان بار درخت (تنک کردن میوه در مراحل اولیه رشد میوه)، میتوان زمینه ایجاد تنش های فیزیولوژیکی و ترکیدگی در ارقام حساس را کاهش داد.