اصول زراعت گندم دیم
– تهیه بستر مناسب جهت کشت گندم دیم:
هدف از تهیه بستر در زراعت گندم دیم نرم کردن خاک زراعی برای کشت یکنواخت بذر، از بین بردن علف های هرز و در نهایت ایجاد شرایط مطلوب در خاک مزرعه جهت رشد و نمو گیاه می باشد.
تهیه بستر زراعی در زراعت گندم دیم بستگی به ادوات در دسترس کشاورز دارد و نمیتوان نسخه مشخصی از روشهای خاکورزی را برای تمام کشاورزان در نظر گرفت.
اکثر کشاورزان از گاوآهن برگردان دار برای شخم استفاده می کنند چون بیشتر از سایر ادوات شخم در دسترس می باشد.
در منابع علمی برای آماده کردن زمین در زراعت های دیم جهت حفظ رطوبت خاک زراعی استفاده از گاوآهن های قلمی و پنجه غازی توصیه می شود. زیرا این گاوآهن ها علاوه بر اینکه خاک را برنمی گردانند تا رطوبت ذخیره شده در خاک حفظ شود، محاسن دیگری چون سبکی وزن و سرعت عمل بیشتر و کاهش هزینه و استهلاک ادوات را نیز دارند.
بیشتر از این ادوات برای عملیات شخم در سال آیش استفاده می گردد تا رطوبت موجود در خاک ناشی از بارندگی های پاییزه و بهاره در سال آیش در خاک ذخیره شود.
– کوددهی گندم دیم:
* مصرف کودهای شیمیایی: بذر گندم پس از کاشت در خاک مناسب و جوانه زنی، برای ادامه رشد و تولید محصول اقتصادی، باید از شرایط تغذیه ای مناسبی برخوردار باشد.
مساله اساسی تغذیه گیاهی در دیمزارها، تنظیم مقدار کود بر اساس رژیم رطوبتی قابل انتظار در منطقه رشد گیاه می باشد.
در شرایط بارندگی محدود، ضرورتا بایستی مصرف کودهای شیمیایی را به اندازه ای محدود نمود که موجب رشد بیش از حد گیاه نشده تا گیاه بتواند با استفاده از رطوبت موجود، به مرحله برداشت برسد. از طرف دیگر در بارندگی مطلوب، باید مواد غذایی را به اندازه ای مصرف کرد که گیاه قادر به استفاده کامل و مفید از آن، در شرایط مطلوب رطوبتی باشد.
توصیه فنی برای هر مزرعه پس از انجام تغذیه خاک و تعیین عناصر غذایی موجود و میزان قابل دسترس بودن آن توسط آزمایشگاه ارائه می گردد.
مصرف بی رویه کودهای ازته به صورت سرک در بهار در بسیاری از مناطق طی سال های گذشته از عوامل تشدیدکننده اثرات تنش خشکی بوده است.