سال آوری به معنای تولید محصول بیشتر در یک سال و عدم تولید یا تولید محصول کمتر در سال بعد است. آنچه در ارتباط مستقیم با تولید محصول می توان اشاره داشت، جوانه های زایشی و تولید گل است. پس در سال آور یا پر بار درخت تعداد جوانه های زایشی بیشتر و تولید گل بیشتر خواهد داشت و در سال کم بار یا نیاور، تعداد جوانه های زایشی کم بوده و یا درخت هیچ جوانه زایشی تولید نخواهد کرد. حال برای یافتن علت سال آوری باید بدنبال علت عدم تولید یا تولید بیش از حد جوانه های زایشی باشیم.
چنانچه به موقعیت درخت در سال پربار توجه کنیم، آخر فصل یعنی در زمان برداشت، درختی را خواهیم داشت که در حال ریزش یا از دست دادن جوانه های سال بعد خود است. در واقع این گونه می توان بیان داشت که در سال پر بار، درخت میوه در صورت کمبود مواد غذایی و عدم تغذیه درست قادر نیست تمام نیاز غذایی میوه ها را تامین نموده و لذا میوه ها در زمان پرشدن، از محتوای مواد غذایی موجود در جوانه های سال بعد بهره می گیرند. به عبارتی، آنها را تخلیه می نمایند و یا میوه ها مانع از رسیدن مواد غذایی به جوانه های سال بعد می شوند. چرا که میوه ها در سر راه عبور مواد غذایی از برگ به جوانه ها قرار دارند. پس جوانه های سال آینده خصوصا در سال پر بار درخت، مواد غذایی کمتری دریافت می کنند و یا مواد غذایی خود را ازدست داده و تخلیه می شوند. لذا با ضعیف شدن این جوانه ها زمینه برای ریزش آنها فراهم می گردد.
درختی که به دلیل ضعف و خستگی، جوانه های خود را از دست داده است، دیگر توان تولید محصول مناسب را ندارد. پس به دلیل نداشتن جوانه های زایشی محصولی تولید نخواهد شد؛ یعنی درخت در سال نیاور خود است. برای مرتفع کردن این مشکل باید تلاش نمود در سال پر بار، جوانه های زایشی بیشتری را حفظ کرد که این تنها با تغذیه کافی و درست درخت امکانپذیر است به گونه ای که در سال پر بار باید آنقدر مواد غذایی در دسترس درخت قرار بگیرد که علاوه بر تامین مواد غذایی مورد نیاز برای میوه ها، بخشی نیز به جوانه های سال بعد برسد و میوه ها مجبور به مصرف مواد غذایی جوانه های سال بعد نشوند. پس می توان گفت سال آوری تا حدودی قابل کنترل است و با تقویت درخت می توان حداقل فاصله تولید بین سال آور و نیاور را کاهش داد.
تحقيقات متعدد نشان داده است كه اولين قدم پس از برداشت محصول و قبل از برگريزان، محلول پاشي باغات با تركيب فروت ست نقش اساسي در تشكيل و تكامل تخمك و افزايش ميزان گرده افشاني موثر در بهار سال بعد دارد. علاوه بر اين، محلول پاشي بعد از برداشت، مقاومت جوانه هاي گل را نسبت به سرماي زمستانه و بهاره افزايش داده و در تغذيه اول فصل و رشد درخت موثر است. زيرا در ابتدای فصل، بخش هوايي درخت شامل جوانه هاي زايشي (گل) و رويشي (برگ) فعاليت خود را با رشد سريع آغاز مي كنند. این در حالي است كه ريشه هاي فعال هنوز به اندازه كافي شروع به رشد و نمو و جذب عناصر غذايي از خاك نكرده اند كه بتوانند نياز هوايي درخت را بر طرف كنند.
