قارچ های میکوریزای آربوسکولار از مهمترین عوامل میکروبی همزیست ریشه گیاهان بوده و با بیش از ۸۰% گونه های گیاهی از جمله گیاهان تیره بقولات رابطه همزیستی دارند. از جمله مهمترین ویژگی های مثبت همزیستی این قارچ ها با ریشه گیاهان میتوان به افزایش جذب آب و عناصر غذایی از جمله فسفر، مقاومت علیه بیماری های خاکزاد و مقاومت به تنش های شوری و خشکی و نیز بهبود بافت و ساختمان خاک اشاره نمود.
در اینجا به مواردی از مهمترین اثرات میکوریزا بر روی گیاهان اشاره میکنیم:
۱- کمبود آب از عوامل بیولوژی مهمی است که در محدود کردن رشد گیاه و محصول در بسیاری از اراضی و مناطق مطرح است. همزیستی میکوریزای آربوسکولار اغلب تناوب های سریع حرکت آب را در داخل از گیاهان ادامه میدهند و اثر میگذارند (هیدرولیک بافت و فیزیولوژی گیاه).
میکوریزای آربوسکولار از گسترده ترین میکرو ارگانیسم ها هستند که قادرند ارتباط همزیستی را با ریشه اکثر گیاهان برقرار کنند.
گیاهان AM دارای قابلیت و توانایی پیشرفته ای برای جذب مواد غذایی و تحمل تنش های بیولوژی و غیر بیولوژی هستند.
۲- از دیگر اثرات میکوریزا کمک به جذب فسفر میباشد.
با اضافه کردن فسفر به خاک به مرور زمان مقدار عمده ای از آنها توسط گیاه جذب نشده و بصورت فسفر تثبیت شده در خاک باقی می ماند. استفاده از میکوریزا این فسفر تثبیت شده در خاک را فعال نموده و آنرا برای گیاه قابل جذب میکند.
۳- میکوریزا و جذب روی
در مورد روی همانند فسفر در اندام هوایی و ریشه گیاهان میکوریزایی بیشتر است.
۴- میکوریزا و جذب پتاسیم
میکوریزای آربوسکولار نقش موثری در تسهیل و رها سازی پتاسیم از کانی ها و سرعت بخشیدن به انتقال پتاسیم در خاک از طریق هیف ها و نهایتا افزایش جذب پتاسیم توسط گیاه دارند.
۵- میکوریزا و تنش های شوری و خشکی
یکی از محدودیتهای مهم در کشورمان کمبود آب در بسیاری از مناطق است که این امر لزوم استفاده بهینه و بیشتر از آب را با بکار بردن این قارچها در جهت کم کردن اثر محدودیتهای موجود میطلبد.
میکوریزا باعث سنگین تر شدن وزن محصول و کمک به کیفیت و طعم محصول و همچنین کنترل آفات و بیماری های گیاهی به طور قابل ملاحظه ای در گیاه میگردد (به عنوان نمونه برای بیماری فوزاریومی).
